Autor tej publikacji oddał do rąk czytelnika niemal kompletny zbiór wszelkich utworów Andrzeja Bursy. Oprócz znanych powszechnie wierszy, opublikowanych za życia poety w kilku tomikach poetyckich, zamieszczono tutaj utwory drukowane w czasopismach oraz teksty nigdy nie wydane, znalezione przypadkowo w notatkach pisarza. Możemy też poznać próbki dramatyczne, humoreski, skecze, opowiadania i mikropowieść. Poezja Andrzeja Bursy niezmiennie mnie fascynuje, ale jego prozy i dramatów nie znałam. Dlatego bardzo ucieszyła mnie ta książka. Niektóre utwory epickie i dramatyczne są wyborne w bezkompromisowym obnażaniu hipokryzji, pozerstwa i snobizmu nowej elity popieranej przez władzę. Bursa nie oszczędza nikogo i niczego. W "Rozmowach chłopskich" wyśmiewa snobizm i modę na bycie wykształconym. Rolnicy, zamiast rozmawiać o pogodzie, zasiewach i przewidywanych zbiorach pszenicy, rzepaku i kukurydzy, zapamiętale dyskutują, posługując się gwarą ludową, o J.S. Bachu, P. Picasso, Gombrowiczu, wspominają utwory Becketta, Mauriaca niemiłosiernie przekręcając tytuły i nazwiska ich twórców, plotąc okrutne farmazony np. według nich Beckett to egzystencjalista, a Picasso taszysta. W podobny sposób wyśmiał tę socjalistyczną modę na bycie wykształconym Mrożek w opowiadaniu "Wesele w Atomicach". W jednoaktówce "Honor rycerza" dostaje się też utrwalonemu w polskiej tradycji wizerunkowi honorowych i szarmanckich wobec kobiet rycerzy. Króciutka " Rozmowa z Mądrym" to, według mnie mistrzowski pod każdym względem i nadal aktualny utwór. Czytając go nie mogłam powstrzymać się od śmiechu. No i jeszcze powieść "Śmierć ciotki" napisana z iście gombrowiczowskim pazurem. Myślę, że gdyby Bursie dane było dożyć chociaż do wieku średniego, poszedłby w swojej twórczości właśnie w stronę groteski, absurdu i parodii, aby pokazywać w krzywym zwierciadle dziwne "smaczki" otaczającej go rzeczywistości. [Iwona][lubimyczytac.pl]