W marcu 2011roku umówiłem się z podróżnikiem Leszkiem Szczasnym na spotkanie w Nowohuckim Centrum Kultury w Krakowie na festiwalu "3 żywioły". Leszek Szczasny to prawdziwy pasjonata zwiedzania świata za przysłowiowy uśmiech. Jego dewizą jest: jak najwięcej zobaczyć i zwiedzić, przy minimalnych nakładach finansowych. Stąd podróżowanie po świecie autostopem, za który nigdy nie płacił, żywił się dziko rosnącymi owocami lub produktami wystawianymi przez supermarkety, których okres przydatności do spożycia właśnie minął czy nocowanie na karimacie "pod chmurką". Wysłuchałem jego opowieść o jednym z krajów arabskich okraszoną wyświetlonymi slajdami i reakcję kilkuset osób będących uczestnikami tego spotkania. Wtedy naszła mnie taka refleksja "... mój Boże, 10 lat spędziłem za granicą w różnych krajach, pracowałem zarobkowo, ale wolny czas poświęcałem na poznawanie kultury i zwyczajów danego narodu, ileż ja mam do powiedzenia!". Decyzja była błyskawiczna - wszystko to opiszę w formie książkowej. Ostatnio przebywałem na Islandii, a wcześniej w Niemczech i Rosji. Te kraje tak bardzo różnią się kulturowo, obyczajowo, a nawet rozwojem cywilizacyjnym, że są jak... 3 różne żywioły, więc inspiracja moich przemyśleń nie była przypadkowa. Pierwszym krajem, o którym postanowiłem napisać książkę jest Islandia. Wybór nastąpił po dłuższym namyśle, ponieważ każda książka będzie urozmaicona dużą ilością zdjęć, a jeśli w przypadku późniejszych spotkań z czytelnikami będę chciał pokazać sporo przeźroczy, to proszę pamiętać, że na Islandii przebywałem w erze aparatów cyfrowych, więc zdjęć mam ok. 2 tysięcy, a np. w Moskwie byłem w latach 1990-1993 gdzie o "cyfrówkach" jeszcze nikt nie słyszał. Owszem zdjęcia też się robiło, ale zwykłymi aparatami kliszowymi, więc jest potrzeba odpowiedniej obróbki komputerowej, aby mogły sprostać współczesnym wymogom technicznym. Książka nosi tytuł " Islandia - trzeci żywioł" i jest adresowana - przede wszystkim - do uczniów starszych klas szkół podstawowych i gimnazjalistów, ponieważ oprócz elementów poznawczych i kulturowych dotyczących samej Islandii, zachęcam wszystkich młodych ludzi do nauki języków obcych, co przy podejmowaniu pracy w zjednoczonej Europie ma pierwszorzędne znaczenie, ba, w tej książce pokazuję elementy pewnego rodzaju cwaniactwa i wyrafinowania przy przyjmowaniu się do pracy za granicą. Daję też liczne przykłady na konieczność ochrony środowiska, a to jeszcze u nas bardzo kuleje. Czy zrobiłem to wszystko w sposób przekonywujący - czytelnicy ocenią sami.