Jest wiele ważnych dat w historii naszego narodu, ale nie ma ważniejszej niż rok 966. Chrzest Polski. Oddanie się w poddaństwo - lecz tylko Chrystusowi. Polacy jako wierni Jego poddani szybko stali się niezależni i silni; już tysiąc lat temu państwo Bolesława Chrobrego, którego ojciec, Mieszko, zaledwie kilkadziesiąt lat wcześniej przyjął chrzest, urosło do rangi potęgi. Bolesław I był władcą w pełni europejskim, co wówczas oznaczało: chrześcijańskim. Poruszał się swobodnie wraz ze swą drużyną od Łaby po Kijów, od Kołobrzegu po Pasawę. Polacy, rozwijając się przez wieki w kręgu kultury i wiary chrześcijańskiej, doszli do prawdziwej wielkości: gospodarczej, kulturalnej, militarnej, politycznej i moralnej. Zdarzały się też na przestrzeni naszych dziejów różne potknięcia, ale nigdy nie doszło do upadku narodu - Chrystusowa wiara zawsze trzymała go w swojej mocy. I da Bóg, trzymać go będzie po wsze czasy. Bardzo istotne jest dokładne zapoznanie się z narodzinami wiary na ziemiach polskich, bowiem "nie sposób zrozumieć dziejów narodu polskiego bez Chrystusa", jak powiedział św. Jan Paweł II. Trudno znaleźć lepszego autora do opisania rozlicznych okoliczności narodzin chrześcijaństwa na naszych rdzennych terenach niż prof. Krzysztof Ożóg, człowiek tyleż głębokiej wiedzy, co głębokiej wiary - rzecz to niebagatelna przy badaniu kształtowania się naszej narodowej tożsamości. Różne czynniki sprzyjały powstaniu mocnego państwa Polan: korzystny układ sił politycznych, talenty osobiste Mieszka I i jego wielkiego syna, mądra, pokojowa ekspansja Rzymu na tereny pogańskich Słowian. O tym wszystkim pisze Autor, który wykazuje wszakże, iż decydujący był sam Chrzest święty, bowiem to jego konsekwencje spoiły rody i plemiona na naszych ziemiach tak silnie, że trwamy razem już jedenasty wiek, że wykształciliśmy wspaniałą kulturę, oryginalną tradycję, bogaty język.