Ta książka przedstawia nieznane, osobiste historie, przeżycia i kulisy pracy elity polskich korespondentów wojennych - Marii Wiernikowskiej, Jacka Czarneckiego, fotoreportera Krzysztofa Millera, Wojciecha Jagielskiego, Wiktora Batera, Miłady Jędrysik, Radosława Kietlińskiego, Waldemara Milewicza, kamerzysty TVN Artura Łukaszewicza, Piotra Góreckiego, Wojciecha Rogacina. Wszyscy oni relacjonowali najważniejsze wojny przełomu XX i XXI wieku – od byłej Jugosławii przez Kaukaz, Afganistan i Irak po Afrykę. Na stronach tej książki ujawnią nieznane dotąd okoliczności powstania przerażających zdjęć umierających z głodu dzieci w Rwandzie, okoliczności pracy w szkole w Biesłanie, tuż po tym, jak doszło w niej do masakry. Opowiadają o ucieczkach przed kulami snajperów, życiu w drodze, dramatach, które oglądali z bliska, ludzkiej trwodze, bezradności, o Bogu, czy szczęściu, jak kto woli, kiedy cudem unikali śmierci. Pokazują, jakie niebezpieczeństwa w skrajnie męskim świecie wojny grożą dziennikarkom, które muszą uniknąć nie tylko pocisków, ale chronić się przed gwałtem, który towarzyszy wszystkim wojnom. Są w tej książce emocje, wspomnienia, obraz poszczególnych regionów świata i próba charakterystyki ludzi, które je zamieszkują. Jest też gorzka refleksja nad współczesną polityką, globalnymi interesami najmożniejszych, które każą bronić jednych, a innym pozwalają umierać. Ale to opowieść nie tylko o wojnie, lecz także o historii polskiego dziennikarstwa przełomu wieków - początkach polskich korespondentów wojennych, ich złotych latach i czasach głębokiego kryzysu.