Książka w języku niemieckim. Paul tęskni za swoim ojcem i Skarlet, z którą zarówno w przedszkolu jak i w szkole chronił się nawzajem. Ich drogi się jednak rozeszły – Skarlet pojechała do Włoch, a Paul do USA. Ona została rzeczniczką prasową w zoo, a on kupił kino. Pewnego dnia Skarlet trzyma w ręku list od niego, w którym ten prosi ją, ażeby wygłosiła mowę na jego własnym pogrzebie.

Am Tag vor der Abreise ihres Freundes, des Dichters Fabeck, bittet Christine ihn, ihr auch heute eine Geschichte zu erzählen. Und so steigen die beiden am Abend den Hügel hinauf zu dem steinernen Tempelchen, und Fabeck erzählt ihr zum Abschied die Geschichte vom spanischen Rosenstock, der eines Tages zu welken beginnt. Ein märchenhaftes Gleichnis über Trennung und Bewährung, über Liebe, Treue und Verrat.

"Ich versuche jeden zu retten, der zu retten ist", schrieb der deutsche Wehrmachtsoffizier Wilm Hosenfeld im Jahr 1944 an seine Ehefrau Annemarie. Einer, der ihm sein Leben verdankte, war der polnische Pianist Wladyslaw Szpilman. Doch es waren weit mehr Menschen im besetzten Warschau, die aufgrund des mutigen Einsatzes von Wilm Hosenfeld überlebten. Sein eigenes Leben hingegen endete tragisch: Sieben Jahre nach Kriegsende starb er in sowjetischer Gefangenschaft. Seine Familie sah er nie wieder. Für diese erste Biographie über Wilm Hosenfeld wertete Hermann Vinke zahreiche Briefe sowie dessen Warschauer Tagebuch aus. Er sprach mit Szpilmans Witwe, die, hoch betagt, noch immer in Warschau lebt. Es ist die zu Unrecht fast vergessene Lebensgeschichte eines Mannes, der zunächst ein überzeugter Nazi war und schließlich tief bewegt und erschüttert von Leid und Elend die Menschlichkeit über Eid und Befehle stellte.

Ihr ganzes Leben haben Josephine und Inken als beste Freundinnen im Ruhrgebiet verbracht. Doch nun, mit Anfang dreißig, macht sich Josephine mit nichts als einem Rucksack und einem Aldi-Zelt auf, um in den Gärten wildfremder Menschen zu kampieren – sie kann einfach nicht mehr in geschlossenen Räumen sein. Etwas ist geschehen, das Josephine und Inken endgültig auseinandergetrieben hat. ›Meine fremde Freundin‹ erzählt von der tiefen Zuneigung zweier Frauen, von zwei Familien, einer Region und ihren Menschen und von der Unmöglichkeit, jemanden ganz und gar zu kennen.

Czy darwinowska teoria ewolucji jest rzeczywiście największym osiągnięciem w historii nauki – a może nawet najbardziej twórczą i ekspansywną ideą, jaka kiedykolwiek pojawiła się w umyśle człowieka, jak to powiedział Daniel Dennett? „Tajemnica mechanizmów ewolucji” w sposób zrozumiały przedstawia krytyczne studium literatury z zakresu biologii ewolucyjnej od Darwina poprzez Dobzhansky’ego do Dawkinsa. Autor pokazuje, że popularne ujęcie ewolucji jest jedną wielką opowieścią o triumfie darwinizmu, w którym wyraźnie przecenia się możliwości mechanizmów ewolucyjnych. Od publikacji opus magnum Darwina minęło już nieco ponad 160 lat, a my wciąż nie wiemy, w jaki sposób zachodzi proces ewolucji. Obecnie musimy pogodzić się z myślą, że mechanizmy ewolucji nadal są owiane tajemnicą, co według autora nie jest równoznaczne z zaprzestaniem naukowych prób poszukiwania prawdy, a wręcz przeciwnie – jest to zachęta do odważnego, a zarazem pokornego uznania ograniczeń ludzkiego rozumu i do otwarcia się na nienaturalistyczne interpretacje kwestii pochodzenia i rozwoju życia. Być może, ale tylko być może, ewolucja darwinowska została nieco przeceniona. Robert Shedinger, profesor religioznawstwa w Luther College, analizuje zarówno współczesne jak i historyczne źródła, żeby pokazać, że za imponującą publiczną fasadą tej teorii skrywają się szczere, prywatne stwierdzenia wybitnych naukowców, iż nie są pewni, jaki jest mechanizm ewolucji. Ma to olbrzymie konsekwencje dla badaczy myśli religijnej. – Michael J. Behe, Autor „Czarnej skrzynki Darwina” Dla osoby zajmującej się badaniami układu nerwowego, dla której przez cały okres dorosłego życia darwinowska teoria doboru naturalnego była absolutną podstawą ewolucji, czytanie „Tajemnicy mechanizmów ewolucji” było jak lektura detektywistycznego dreszczowca. Jest to niezwykle interesująca oraz otwierająca oczy historia ukazująca proces powstawania teorii naukowej. Jej autor zwraca szczególną uwagę, że proces ten może być równie mocno uzależniony od struktury poglądów zakotwiczonych w obecnej kulturze naukowej, jak od danych empirycznych uzyskiwanych w toku badań. – Marjorie Woollacott, profesor neuronauki, University of Oregon Robert F. Shedinger jest profesorem religii w Luther College w Decorah w stanie Iowa. Przez większość życia w pełni akceptował darwinizm i zasadniczo zgadzał się z opinią Daniela Dennetta, że teoria ewolucji Darwina jest największym osiągnięciem w historii myśli ludzkiej. Jego poglądy uległy zmianie, gdy zaczął prowadzić zajęcia omawiające spór między teorią inteligentnego projektu a ewolucjonizmem. Ze zdziwieniem stwierdził wówczas, że argumentacja czołowych teoretyków projektu ma charakter naukowy, a nie religijny. Shedinger jest autorem „Jesus and Jihad” (Cascade Books, 2015) i kilku innych książek z zakresu religioznawstwa. To jego pierwsza książka na temat religii i nauki. Seria Perspektywy Nauki Jeszcze sto lat temu uczeni uważali, że nauka to przedsięwzięcie obiektywne, oparte na gromadzeniu danych empirycznych i wyciąganiu na tej podstawie wniosków, które przeradzają się w teorie. Dziś jednak wiemy, że to nie fakty, ale przede wszystkim ich interpretacje prowadzą do rozwoju nauki. Największe rewolucje w historii nauki zaszły dzięki wybitnym jednostkom, które wykazały się postawą krytyczną wobec powszechnie obowiązujących poglądów. Kopernik nie przyjął geocentryzmu Ptolemeusza, Einstein odrzucił to, co dzisiaj określamy mianem fizyki klasycznej, a Darwin nie zgodził się z tym, co w jego czasach nazywano biblijnym poglądem o niezmienności gatunków. Seria Perspektywy Nauki pokazuje, że nauka nie jest przedsięwzięciem jednolitym, że to raczej kolaż rozmaitych poglądów, hipotez i idei. Będziemy w niej przedstawiać oryginalne poglądy uczonych, którzy wykraczają poza utarte szlaki i przedstawiają czytelnikowi zupełnie nowe perspektywy w nauce. Odkrycie naukowe polega na tym, że widzisz to, co wszyscy, ale i dostrzegasz to, czego nikt nie zauważył. – Albert Szent-Györgyi, laureat Nagrody Nobla