SOWA OPAC : Miejska Biblioteka Publiczna im. Juliusza Słowackiego w Tarnowie Katalog zbiorów

1 wynik

Audiobook

W koszyku

oceń

Sprawa Meursaulta / Kamel Daoud; przełożyła Małgorzata Szczurek; czyta Krzysztof Nowik. - Kraków : Wydawnictwo Karakter, 2015 ; 2022 (Larix). - 15 odcinków (długość odcinka : rozdział) ; 110 MB.

Autor

Daoud Kamel (1970- ) Nowik Krzysztof Szczurek Małgorzata

Forma i typ

Audiobooki Publikacje dla niewidomych

Odbiorca

Niewidomi

Przynależność kulturowa

Literatura marokańska

Temat

Arabowie Zabójstwo Relacje międzyludzkie Algieria Francja

Gatunek

Wydawnictwa dla niewidomych Powieść psychologiczna Powieść obyczajowa

Nr książki wg "Larix" : 23146.

Książka nagrana w specjalistycznym kodowanym formacie mp3 obsługiwanym przez urządzenie do odtwarzania książek mówionych "Czytak".

Opis z https://biblio.czytak.com.pl/catalog?phrase=23146&date_from=2005-02-09&date_to=2023-10-24.

"Sprawa Meursaulta" to wyjątkowa książka, która odnosi się wprost do "Obcego" Camusa. Jej wyjątkowość polega na tym, że ma być komentarzem, innym spojrzeniem. A czym jest? Jest oznaką bólu, frustracji, pokazaniem, jak pewne wydarzenia wpływają na innych, a także komentarzem społecznym o tym, że pewne rzeczy są czymś innym niż początkowo mogą się wydawać. Daoud pisząc swą powieść z punktu widzenia brata ofiary zamordowanej przez głównego bohatera "Obcego", pokazuje to samo co Camus, że jesteśmy obcy. Obcy dla innych. I że punkt widzenia zależy od tego, po której stronie jesteśmy. Postać Musy, brata narratora jest wbrew pozorom mniej istotna niż on sam. Daoud pokazuje jak tragedia, która się wydarzyła, zaważyła na życiu rodziny i samego narratora. W pewnym sensie stał się naznaczony. Stał się obcy. Pozornie widać głównie jego frustrację. W praktyce jest to historia mężczyzny, który jest jakiś, ma swoje poglądy, podejmuje decyzje. Nikt nie bierze pod uwagę tego, co dla niego jest ważne. Jest bratem zamordowanego i tak ma pozostać. Taka etykietka. Nawet jeśli chce zrzucić z siebie ten ciężar przez pomszczenie nieżyjącego krewnego i zabija Francuza, jego zbrodnia zostaje zlekceważona. Powiedziano mu, że zabił swoją ofiarę w nieodpowiednim momencie. "Trzeba było zabić tego Francuza razem z nami, w czasie wojny, a nie w tym tygodniu". Przecież to absurd. Wolno zabijać w imię wojny. Osobiste porachunki stanowią już faux pas. Czy Francuzi zabijają Arabów, czy Arabowie Francuzów chyba nie ma już znaczenia. Są w tym podobni do siebie. I nie ma miejsca dla jednostki. Jednostka jest obca. Nie brana pod uwagę.